Marieke-in-Rhode-Island.reismee.nl

Zoveel te doen, zo weinig tijd

Haii iedereen!

Het is alweer 11 dagen geleden dat ik voor het laatst iets heb geschreven in m'n blog. De tijd vliegt hier (komt ook door de zomertijd die hier gisteren is ingegaan) en ik heb nauwelijks een moment gehad waarop ik even rustig kon zitten om m'n lange blog te kunnen schrijven.

Vorige keer schreef ik over de introductielessen die we zouden krijgen. Ik ga gewoon verder waar ik was gebleven, op 2 maart. In de eerste week ben ik wel vier keer naar de mall geweest, omdat we natuurlijk nog 'vakantie' hadden. Deze mall vind ik al groot, al hoorde ik van de locals dat dit nog een kleintje is hier.

Op vrijdag kregen we een presentatie over wat ons de komende tijd te wachten staat. Een van de dingen waar ze het over hadden was, dat je als internationaal student in verschillende fases terecht zult komen. De eerste zal de 'honeymoonphase' zijn. Daarin is alles nog leuk en geniet je van alles en is er niets fout.

Na die meeting hadden we weer een meeting in 'The International Centre', waar er volop pizza voor ons klaar stond. Heel veel pizza, de pizza's waren ongeveer een meter breed en ze hadden iets van 14 dozen. Onder het eten heb ik vele contacten gemaakt, waaronder nog meer Fransen, een aantal Chinezen en een aantal Zuid-Koreanen leren kennen. Daar ging de hele meeting ook om; mensen leren kennen.

Bij die meeting was ook een Nigeriaanse jongen die meteen op de foto met ons wilde. (Nikki, Linsey en ik). 's Avonds wilde die jongen met z'n Nigeriaanse vriend met ons uit eten. Dat maar gedaan, omdat we toch al bezig waren zoveel mogelijk contacten op te doen. Het werd uiteindelijk een fiasco, de jongens waren aardig, maar die vriendwas zo overdreven en het was allemaal erg genant. Dus we wisten ze op de een of andere manier toch nog af te wimpelen en kwamen we ze helaas de dagen erna nog vaak tegen.

Deze dag kwam m'n roommate in m'n kamer verhuizen. Ze komt uit Frankrijk. Schijnbaar zijn er net zoveel Franse als Nederlandse uitwisselingsstudenten hier naar toe gekomen en stoppen ze die allemaal bij elkaar. Is niet erg, want ze is erg aardig en gemakkelijk.

Op zaterdag, de dag dat er niks op de planning stond, kon ik natuurlijk niet uitslapen door het tijdsverschil, dus werd ik wakker om zes uur. Fijn. 's Avonds weer gaan eten in Snowden Hall, iedere keer ontmoeten we elkaar, de internationals, bij het eten om bij te kletsen en afspraken te maken over wanneer we nu weer gaan feesten.

Op zaterdagavond wilden we voor het eerst uitgaan in Providence. Helemaal opgedoft en al stonden we bij de club, tot Nikki niet werd toegelaten omdat ze nog geen 21 was.Bummer! Dus toen maar met z'n drieeen naar Renaissance Hall terug gelopen en hebben we ons eigen feestje gemaakt op Nikki's kamer.

De dag erna werd ik wakker met enorm opgezwollen, rode ogen en voelde ik me helemaal niet lekker. Omdat ik ook al sinds aankomst enorm verkouden was, was dat dubbele pret. Toch moest ik een keer ontbijten, dus ben ik maar weer gaan reizen van plek A naar B. De rest van de groep zou die dag naar het zuiden van Providence gaan voor wat touristische activiteiten.

Ik besloot om met een paar mensennaar de Walmart te gaan, om daar m'n eerste Walmart inkopen ever te gaan doen. Ook al voelde ik me niet echt lekker, ik had toch spullen nodig. Na de Walmart heb ik mijn tweede 'ambassodor' ontmoet bij de Starbucks van de school, samen met een Frans meisje. Het is een Zweedse jongen die hier vier jaar naar school gaat. Ambassadors zijn bedoeld om je informatie te verschaffen over dingen in Providence of over de school waar je nog weinig van af weet. Na die meeting heb je ze eigenlijk niet echt meer nodig.

Maandag zijn we gezamenlijk gaan sporten, na het ontbijt. Met m'n nieuwe sportschoenen de loopband uitgetest. Het was niet zo'n succes, aangezien ik nog steeds zwaar verkouden was en een rood oog had. Die dag was ik erg moe.Ik merk wel dat het ritme hier heel anders ligt dan in Nederland, je moet alles zo goedmogelijk plannen, omdat je niet even kan eten en weer terug kan gaan naar je dorm en visa versa.

Deze dag ook m'n andere appartementgenoten ontmoet, een meisje vanuit New York/ Dominicaanse Republiek en het andere meisje vanuit Zuid-Amerika. Ze lijken nog steeds erg Amerikaans, naar mijn mening. De meiden doen echt hun eigen ding en bemoeien zich niet met ons. Ik had eigenlijk anders verwacht van Amerikanen. Ik hoor dit steeds vaker van internationale studenten die hier langer zitten: omdat je zo'n korte tijd hier zit, en zij maar tot en met mei les hebben, nemen ze niet de moeite om je te leren kennen.

Dinsdag had ik m'n eerste les! Dat was Advertising Campaigns, met een stel internationale studenten, waaronder twee andere Nederlanders. Na de les heb ik meteen de verplichte boeken gekocht, deze kun je in de boekenwinkel van Johnson & Wales kopen. De boeken kun je aan het einde van het trimester weer verkopen, en zo krijg je een deel van je geld terug. Diezelfde dag had ik nog een ander vak: Imaging for Digital Media. Iedereen was zo stil en verlegen in de klas. Niemand durfde contact met elkaar te leggen. Dat ben ik echt niet gewend in Nederland. We kregen meteen een huiswerkopdracht, waarbij we portretten moesten fotograferen. 's Avonds zijn we met veel internationals een drankje gaan doen in een lokale Ierse pub, O' Sullivans. De foto's hiervan kan je op Facebook vinden:D

Op woensdag had ik m'n andere twee nieuwe lessen, Creativity in Advertising en Print Design. Bij het eerste vak gaat het vooral om Advertenties en merken. Hoe maak je advertenties en wat is de gedachte achter reclames? Lijkt erg op het eerste vak wat ik volg, Advertsing Campaigns. Ik haal ze ook steeds door elkaar. Bij Print Design gaan we uiteindelijk een poster ontwerpen in Photoshop en In Design, ik heb nog nooit gewerkt in In Design, dus ik heb geen idee of deze lessen gaan werken voor mij.

Donderdag kregen we een klein proefwerkje, waarbij de behandelde stof in de les werd getoetst. Dat vind ik echt vervelend hier, omdat je twee keer les hebt in een week, moet je voor de volgende les meteen iets gedaan hebben. Je kan er geen week over doen, maar slechts een dag. Die dag ook eindelijk m'n telefoon weten te fixen bij de winkel waar ik 'm gekocht had. Ik heb twee uur!! aan de telefoon gehangen in de winkel, omdat ik werd doorverbonden met een of andere klantenservice. Uiteindelijk is dit allemaal goedgekomen na ruim een week van proberen. Hehe, eindelijk een werkende Amerikaanse telefoon!

Die avondeen voorfeestje gedaan met alle internationals, in de kamer van Florian. Dat was de Franse jongen waar ik het in m'n vorige blog over had. Het was erg gezellig! Ook deze foto's zijn op Facebook te bewonderen. :) We besloten om naar de club 'Roxy' te gaan. Dat was de eerste echte cultuurshock. De meiden daar zijn echt als sletten verkleed, met korte rokjes en extreem hoge hakken. Sommigen hebben zelfs geen ondergoed aan! De manier van dansen spreekt me ook niet echt aan, ik houd het maar bij m'n wat minder wulpse bewegingen uit Nederland. Om precies 1.00 uur gingen de lichten aan en werden we naar buiten gebonjourd. Zelfs op straat mocht je niet stil blijven staan van de politie.

Vrijdag lukte het me voor het eerst om goed uit te slapen. Deze dag niet veel bijzonders gedaan, maar toch druk bezig geweest met van alles en nog wat.'s Avonds weer uitgegaan in O' Sullivans, wat een erg leuke avond was!

Zo fanatiek dat Nikki, Linsey en ik zijn, hadden we afgesproken om op zaterdagochtend te gaan sporten. Natuurlijk lag ons bedje veels te lekker na die avond stappen, dus sloegen we de sportactiviteiten maar over. Iedereen ging lunchen in Snowden Hall, ik werd daar helaas te laat voor wakker, dus besloot ik mijn eerste ervaring bij de Dunkin' Donuts op te doen. Wat hebben ze daar lekkere warme chocolademelk zeg! En de broodjes zijn ook erg lekker:DDe zaterdag was ook wel een relaxt dagje waar ik wat dingen voor mezelf kon doen.En deze dag kon ik eindelijk m'n was voor een gedeelte doen. Ook dit werkt heel anders dan in Nederland. Ik was niet de enige die niet wist hoe een wasmachine werkte! :) 's Avonds ging weer iedereen op stap, de ene helft naar een huisfeest, de andere helft naar O' Sullivans. Ik had even geen zin meer om uit te gaan, dus ben ik maar in m'n bed gekropen.

Ik werd de volgende dag wakker gebeld door Nikki met de vraag hoe laat het was. Door de ingan van de zomertijd hier op 11 maart, was het nogal verwarrend. Die dag wezen sporten, eindelijk hoefde ik m'n neus niet meer zo vaak te snuiten en m'n rode ogen waren ook voorbij.Na het sporten hebben we met z'n drieeen geprobeerd de was te doen.Wat een gedoe was dat zeg! Kwam er op neer dat de was die gedraaid werd, niet schoon was en de en droger niet goed droogde.

En uiteindelijk heb ik vandaag weer twee vakken gevolgd, waarvoor ik tonnen huiswerk heb opgekregen. Misschien toch maar een vak laten vallen, omdat ik hier niet alleen maar ben om huiswerk te maken, maar vooral ben om hier lol te maken.

Ook nog met Berangere naar Harborside gegaan voor de tweede keer, omdat we graag in het gemengde softbalteam willen spelen. Iedere keer is er iemand niet aanwezig, dus moeten we een andere dag terugkomen. Waarschijnlijk kunnen we vrijdagochtend meteen meespelen.

Hopelijk hebben jullie het volgehouden tot en met hier, ik heb het verhaal al erg ingekort! Mocht je nog vragen hebben over mijn belevingen hier, mail me dan of skype met me!

Liefs,

Marieke

Reacties

Reacties

Papa

Hoi Miep,

Leuk het te lezen. De eerste week lijkt wel een groot feest zo maar dat zal wel over gaan als je moet studeren. Ben ook wel benieuwd naar nog wat plaatjes van de omgeving.
Al Amerikanen ontmoet? ;=)
See you on Skype.

Doei

Nina

Hee Marieke, wat een leuk en uitgebreid verhaal! Leuk om te lezen :) x

Roel

Hey Mariek, super leuk verhaal ! Party Hardy he in de Ierse pub! Super dat je het zo leuk hebt !x

Esther

Hi! Ik was er al helemaal goed voor gaan zitten,, was er zo doorheen hoor! Niet inkorten die hap, tot nu toe hebben we toch gemiddeld 11 dagen tot je weer schrijft dus tijd zat om jouw verhalen te lezen :) Merk dat ik steeds benieuwd ben, wassen is anders; hoe anders dan? En waarom zijn de nigerianen irritant?!
In ieder geval klinkt het alsof je alles heerlijk aan het ontdekken bent, heel goed. En met die amerikanen is wel herkenbaar maar laat je daar ook niet teveel in meesleuren door andere uitwisselingsstudenten door ze allemaal over 1 kam te scheren, er zijn er echt wel die wel de moeite willen nemen om je te leren kennenn. Heb je toevalig stroopwafels meegenomen? Dat is vaak wel een goede binnenkomer ;-)

Geniet ervan en kan niet wachten op je volgende blog!!!

Mark

Hey lekker ding. Leuk om nog wat aanvullende details te lezen van dingen waar we het op skype over hebben gehad. Zoals Esther al zei: niet inkorten. Deze verhalen zijn vermakelijk. Mag je zomaar een vak laten vallen? Want het zou idd wel leuk zijn als je wat extra tijd had om Amerika en Amerikanen te leren kennen. Geniet ervan, time will fly by.

Suzan

Hee Mariekske
Leuk weer wat te lezen. Tja, er zijn heel wat vreemde figuren in de wereld. En ook Amerikanen kunnen wel wat vreemd aandoen. Drinken is eigenlijk 'uit den boze' en beverages met prik in overvloed te verkrijgen. Ik moest erg wennen aan de enorme hoeveelheden die je voorgeschoteld krijgt. Bestelde dan ook maar altijd de kinderdrankjes, na de ervaring met vazen cola met ook nog gratis refill. Jag! Neem een Dunkin' voor me mee, gewoon de 'glazed' graag. Zoooooooooo ontzettend lekker, water loopt uit mijn mond. Vermaak je lekker meid! Dit nemen ze je nooit meer af.

Marieke

Hai! Weer dank voor de reacties, ik begrijp de message: niet inkorten! Het wassen is hier anders omdat je werkt met 'heel erg heet' 'warm' 'koud'. En als je dan wat instelt, wordt het niet goed schoon. Over de nigerianen: die waren irritant omdat ze steeds met ons op de foto wilden, de ene Nigeriaan wou m'n telefoonnummer, begon heel de tijd te zingen in het restaurant en ik kon hem nauwelijks verstaand door z'n Afrikaanse accent.

Over het eten en de porties: omdat ik een 'mealplan' heb op school, kom ik nauwelijks ergens anders om te eten. De 'normale' maaltijdporties die je op school krijgt zijn verschrikkelijk klein! Je krijgt een ministukje vlees, drie boontjes en een klein kwakje met gestampte aardappelen. Daar kende niet van leven!

Gelukkig mag je van het andere eten zoveel pakken als je wilt, als je maar met je studentenpas hebt geswipet/ betaald. Ik pak vaak 's ochtends al voor 's middags wat in, zodat ik niet nog een keer hoef te betalen die dag voor het eten. Anders heb je gedurende het weekend niks meer te eten.

Volgende keer: weer nieuwe verhalen!:D

Oom Aard

Ha liefste nicht!

Nou, ik dacht dat je daar heen was om iets te studeren.
Maar begrijp nu dat je er alleen maar iets (verkeerds) gaat leren.

We verwachten natuurlijk wel resultaten en niet alleen maar uitgaansverhalen.

Nou, vooruit, de eerste week oké, maar daarna, pezen, pezen, ....

Doei

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!